(040:το λεωφορείο που κάνει τη διαδρομή σύνταγμα πειραιά μεταμεσονυχτίως, σώζοντας από αιμοδειψείς ταξιτζήδες, αθώους φοιτητές που μένουν δίπλα στη Συγγρού. Αφορμή του ποστ το νέον μπλογκικό εγχείρημα του φίλτατου Θρώγκου)
040
Εισητήριο ποτέ δεν έχω βγάλει
μπαίνω ερήμην σαν τον Πασχάλη
Κι ας μυρίζει ουίσκι και μασχάλη
απόψες θα το περιμένω πάλι
///////////////////////////////////////////////////
Ακόμη κι αν με λέγαν Μιράντα
πάλι θα έπαιρνα το μηδέν σαράντα
///////////////////////////////////////////////////
Επιβάτες κυρίως κάτι γριούλες
μες τα χαράματα πού πάνε ούλες?
επίσης γνωστοί-άγνωστοι χωρίς κουκούλες
και κάτι πανάσχημες γυναίκες ταραντούλες
/////////////////////////////////////////////////////
Ακόμη κι αν φόραγα του Διαβόλου τα Πράντα
πάλι θα έπαιρνα το μηδέν Σαράντα
/////////////////////////////////////////////////////
(sex and the city, και devil wears prada, μιλάμε για το ultimate gay post τούτου το μπλογκ. η μασχάλη κι η δημόσια συγκοινωνία σπάει λίγο τη καλιαρντίλα though)
(ναι ξέρω λόγω της εξεταστικής έχω γίνει πολύ ασετυνηλώδης)
Spinach Vatican 
19 Φεβρουαρίου, 2008 στο 4:48 μμ |
Απλα ρε παιδί μου το κείμενό σου δραπέτευσε απ’ το μπλογκ σου γιατί δεν το χωρούσε ο τόπος.
19 Φεβρουαρίου, 2008 στο 4:54 μμ |
αναθεματισμένα κείμενα τα ταΐζεις τα μεγαλώνεις και στο τέλος σου τη κάνουν!
19 Φεβρουαρίου, 2008 στο 4:55 μμ |
[…] Με την άδεια του κυρίου μες στο δωμάτιο, αναδημοσιεύω αυτές τις στροφές που σαν αφετηρία έχουν το ψυχικό σθένος με το οποίο ο […]