είναι μαλακία οι δευτέρες. ακόμη κι αν δεν έχεις να κάνεις τπτ. καμία υποχρέωση καμία ανάγκη στο κάτω κάτω. κατ αρχάς είσαι εδώ. όπου κι αν είσαι. τις δευτέρες είσαι ακόμη εδώ
θα μπορούσες να σαι
εκεί
γαμώ το lsd. στο παλάου αδέρφια,
και πετιέσαι στη ΝεαΖηλανδία μιας που σαι στον ειρηνικό. είναι μια σπηλιά με σκουλίκια που φωσφορίζουν. μαλακία τόσος δρόμος για σκουλίκια που φωσφορίζουν?
/
/
/
/
στην ινδία έχω και γνωστούς.
γάμησε τα 3500 σκαλιά, και δεν είμαι φαν και του Ινδικού φαγητού
ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΣΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ! ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΣΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ (τιριτιριτιριτιριιιιι)
σκατά πρέπει να κάνω και μπάνιο και βαριέμαι να κουνηθώ.
χμ χμ
μαλακίες τώρα εδώ δε πάω μέχρι τη ντουζιέρα
ίσως όλα να ήταν πιο εύκολα αν είχα βυζιά
(μαλάκα διαφημιστή πως το σκέφτηκες αυτό ανατρίχιασα.)
αν είμουν διαφημιστής θα προσπαθούσα να συνδέσω τη περίοδο με τον Κούντερα
και θα βαζα μπίλμπορτζ μπροστά απ το μετρό του συντάγματος.
περπατούσα προχθές στην Φιλελλήνων να προλάβω το 040
αυτό είμαι σίγουρος είναι απ τα πράμματα μόνο σε μένα φαίνονται αστεία. μπλργκ
κάηκα και με το stumble πολύ το παραδέχομαι
τέλος γιατί διάολε έχω αποθηκευμένη στο σκληρό αυτή την εικόνα?
13 Οκτωβρίου, 2008 στο 8:49 μμ |
Ένα επιεικώς ΕΠΙΚΟ ποστ.
13 Οκτωβρίου, 2008 στο 9:52 μμ |
τι κάνει τι διαφορά ανάμεσα σ ένα καλό και σ ένα επικό ποστ
-η δήμητρα Λιάνη
13 Οκτωβρίου, 2008 στο 11:31 μμ |
Ο συνδιασμός Κούντερα και μεσολογγίου είναι προσδίδουν μια νότα μελαγχόλιας,μιας ρουτινιάρικης μελαγχολίας που όμως δεχεται ο καθένας απο μας….Τι χρειάζεται για να το αποφύγουμε?Η μήπως δε χρειαζεται να το αποφύγουμε…μήπως αυτό είναι η πηγη της δημιουργίας όπως λέει και ο πασίγνωστος Θρώγκος…..??
μια κριτική στο έργο του phevou «FUCKING MONDAYS»,οκτώβριος 2008,εκδόσεις πλακομούνη
Σταμάτης Γαρδέλης-Πρίγκιπας του Λίχτενστάιν
14 Οκτωβρίου, 2008 στο 12:48 πμ |
Ξεχάσατε ένα «c» στο έπος σας.
14 Οκτωβρίου, 2008 στο 12:53 πμ |
κάνω σχόλιο μόνο και μόνο για να μοιραστώ τη χαρά μου, που είδα ξανά τη λέξη πλακομούνι έστω και στο κάτω κάτω μέρος ενός σχολίου. Είναι η δεύτερη φορά που τη συναντώ, η πρώτη ήταν σε υπότιτλους σε μια ταινία του Almodovar, το Volver ή κάπως έτσι. Από τότε βυθίστηκε στο νου μου και μόλις σήμερα αναδύθηκε.
Έλεγα στην αρχή να κάνω σχόλιο στη φάση: όπου και να πας από τον εαυτό σου δε γίνεται να φύγεις ή ότι οι Δευτέρες σε όλα τα μέρη της γης είναι σκατά όταν δεν βρίσκεσαι σε αυτά για διακοπές, αλλά μετά το πλακομούνι που διάβασα με κατέκλυσε ο ενθουσιασμός και έχασα τα λόγια μου.
Όσο για τη κάρτα του Αγίου Βαλεντίνου μέχρι και η Λιάνη θα έπεφτε νομίζω!
Είναι….πως να το πω…πολύ γου-τσου, γου-τσου.
16 Οκτωβρίου, 2008 στο 12:35 πμ |
PLAKOMOUNI
KOUNTERA
XELONES
YEAH BABY
Μετά τιμής, Ζωζω Βουρδουκλάκη
21 Οκτωβρίου, 2008 στο 7:59 μμ |
Μετανοείτε!
(που λένε και στην Ελληνοφρένεια)
ΥΓ. και μετά σου λέει από πού αντλούμε οι γελοιογράφοι τις ιδέες μας!…